ANDRZEJKI 2009 – Rzyki

Co dzisiaj ma największą wartość?

Majątek? Pieniądze?, pozycja?, zdolności? Nic bardziej błędnego –   przy majątku musisz mieć ochronę i ciągle o niego drzeć, podobnie z pieniędzmi, gdy się je ma to nigdy nie jesteś pewien czy Ci którzy tak chętnie Cię słuchają, to aby przyjaciele? Pozycja? I w tym przypadku ma się tak wiele uśmiechających się wokół twarzy, ale nigdy nie możesz być pewny tego uśmiechu, czy on jest skierowany do Ciebie, czy z Ciebie się już śmieją.. zdolności dobrze mieć ale czy dają szczęście?

Co w takim razie ma wartość?

Otóż dzisiaj w tym zabieganym, zautomatyzowanym świecie, największą wartość ma czas. Czas, który jesteśmy w stanie ofiarować drugiej osobie. A jeśli do tego czasu dołączymy życzliwy uśmiech, pomocną dłoń, to właściwie nic już nie trzeba by być szczęśliwym. Kto jak kto, ale my o tym coś wiemy – wierzcie nam.

Dlatego tak bardzo jesteśmy wdzięczni Panu Andrzejowi Janus – Dyrektorowi Zespołu Szkół Samorządowych w Rzykach, za ponowne już zaproszenie nas na Andrzejki. To właśnie tam w sobotę dano nam: czas, wyciągnięto do nas życzliwą dłoń i obdarowano nas najcudowniejszym prawdziwym uśmiechem. Za wszelkie dobro okazane nam DZIĘKUJEMY.

A komu jeszcze należą się podziękowania?

·         Katechetce Agnieszce Klimonda, która to nasze spotkanie przygotowała wspólnie ze swa grupa wolontariatową i  koleżanką z pracy – Anną Dyrcz

·         Ewie Polak i Eli Kapela – nauczycielkom z LO w Andrychowie i ich grupie wolontariatowej

·         Marzenie Michniewic Bąk – nauczycielce z Gimnazjum w Zagórniku, która od kilku lat współpracuje z naszym Stowarzyszeniem, a obecnie do współpracy wciągnęła również młodzież szkolną

·         Młodzieży z Zespołu Szkół Samorządowych – tzw. Dj” e

·         Paniom stojącym na posterunku w kuchni

·         Tym, którzy piekli ciasto, ufundowali napoje, owoce…

·         I tym wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób dołączyli do organizatorów

A jak było niech świadczą pytani przy pożegnaniu; czy zaprosicie nas za rok?

Cóż dodać –  do zobaczenia za rok.

Z wyrazami wdzięczności Jadwiga Klimonda

Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments